Het was een donderdag als alle andere. Het einde van de werkdag naderde. De laatste werkzaamheden werden afgerond en de eerste laptops werden afgesloten. En toen dat ene telefoontje. Een volwassen man in tranen. Paniek. Totale ontreddering klonk er door zijn stem. De man in kwestie blijkt directeur/ eigenaar te zijn van een grote onderneming. Hij vertelt dat hij en zijn jonge gezin ernstig worden bedreigd door enkele ‘Oostblokkers’. Uit alles blijkt dat de man aan de andere kant van de lijn de grip op de situatie volledig kwijt lijkt te zijn. De veiligheid van zijn gezin staat op het spel en dat maakt dat hij ons benadert. Na enkele minuten informatieoverdracht beëindigen we het gesprek. Van 0 naar 100 in enkele seconden. Actie is nodig, en wel nu. Binnen no time schakelen we extra mankracht in en enkele momenten later arriveren we bij het huisadres van de man. Daar treffen we het gespannen scenario van een gezin in doodsangst aan. Ons eerste doel is om inzicht te verkrijgen in “wat er hier speelt” en tegelijkertijd is rust creëren net zo belangrijk.
De wijkagent is ook ter plaatse en nadat we de ernst van de bedreiging in kaart hebben gebracht adviseren we enkele beveiligingsmaatregelen te nemen.
We zien het als onze belangrijkste taak om de familie te begeleiden, hen een gevoel van rust te geven en op een zo kort mogelijke termijn weer grip op de situatie te krijgen.
Door de ernst van de bedreiging voeren we enkele maatregelen ad hoc uit. Dat zijn zowel zichtbare als onzichtbare maatregelen.
Zo regelen wij op de dag zelf nog alternatief vervoer voor het gezin en weten we binnen 24 uur een safe house te regelen waar het gezin vervolgens enkele weken zal verblijven.
In de tussentijd communiceren we met de politie, wordt er aangifte gedaan en leveren we informatie aan.
Als de bedreiging uiteindelijk afneemt schalen wij af en kijken wij op waakvlamniveau mee. Tevens houden wij, mede gezien de enorme emotionele impact op dit gezin, contact met de klant.